در جنگ‌های دنیای امروز ابزار جنگیدن مثل گذشته نیست و تسلیحات نظامی به مرور زمان دستخوش تغییراتی اساسی شده است. هم‌اکنون موشک‌ها نقش به سزایی در رقم زدن سرنوشت جنگ‌ها دارند. جمهوری اسلامی ایران نیز در این زمینه در میان 5 کشور نخست موشکی دنیا قرار دارد که این موفقیت حاصل تلاش‌های بی‌وقفه عزیزانی چون شهید حسن طهرانی مقدم است که در همین راه به دیدار معبود شتافت و به شهادت رسید.

سردار سرلشکر پاسدار شهید حسن تهرانی‌مقدم از بنيانگذاران اصلی صنايع موشكی جمهوری اسلامی ايران و بنیانگذار توپخانه و موشکی سپاه در دوران پر افتخار هشت سال دفاع مقدس و مسئول سازمان خودکفایی و تحقیقات صنعتی سپاه پاسداران، بود.

روز ششم آبان ماه سال 1338 بود که کودکی که بعدها به قهرمانی ملی تبدیل شد،  در محله سرچشمه تهران به دنیا آمد. به علت شغل پدرش که خیاطی مشغول بود، به محله شکوفه و سپس به محله بهارستان نقل مکان کرد و مقاطع ابتدایی و دبیرستان را در همین مناطق گذراند.

در دوران جوانی در مسجد زینب کبرای محله سرچشمه، زیر نظر آیت‌الله سیدعلی لواسانی امام جماعت و مدیر مسجد،‌ تعلیمات دینی و مقدمات آشنایی با اسلام را فرا گرفت و به همراه برادرانش در گروه سرود مسجد شروع به فعالیت کرد. این گروه سرود، هسته‌ اصلی گروه سرودی بود که در روز 12 بهمن 57 در فرودگاه مهرآباد و در مراسم استقبال از امام(ره) به اجرای برنامه پرداخت.

 همزمان با اوج‌گیری فعالیت‌های انقلابی، به صف انقلابیون پیوست. وی در روزهای منجر به پیروزی انقلاب به اتفاق دوستانش در فعالیت‌های زیرزمینی، نارنجک‌های دستی می‌‌ساخت که با استفاده از سه راهی لوله آب تولید می‌شد. شب 22 بهمن در میدان امام حسین(فوزیه سابق) با پرتاب نارنجک دستی یک خودروی نظامی ارتش را مصادره و سرهنگ سوار بر خودرو را به اسارت درآورد.

طهرانی مقدم در 21 سالگی و در ابتدای شکل‌گیری رسمی سپاه پاسداران، به عنوان مسئول اطلاعات منطقه‌ی 3 سپاه شمال، مشغول به فعالیت شد و تا 59/7/31 در این سمت باقی ماند. 

تا شهریور 1359 که کشور در آستانه هجوم رژیم بعث عراق قرار گرفت، حداکثر توان رزمی سپاه، تعداد معدودی گردان‌های رزمی بود که با روش‌های چریکی و غیر کلاسیک، درگیر مبارزه با اشرار وضد انقلابیون مسلح در کردستان شدند. سنگین‌ترین سلاحی که در آن دوران در اختیار سپاه بود، تعدادی خمپاره‌انداز و آرپی‌جی و تیربار بود، در حالی که در همین وضعیت، ضد انقلابیون در کردستان، حتی به توپخانه نیز مجهز بودند.

پس از رایزنی‌های فراوان سرانجام حضرت امام خمینی با مقابله به مثل حملات موشکی عراق موافقت کردند. جمهوری اسلامی ایران در آن زمان فاقد سامانه موشکی بود و مقابله به مثل، تنها در سطح توپخانه‌ای صورت می‌گرفت. در جلسه‌ای که سردار مقدم به عنوان فرمانده توپخانه سپاه حضور داشت،‌ قرار شد شهر بصره با توپ‌های 130 میلیمتری که حداکثر برد آنها 28 تا 30 کیلومتر بود، مورد حمله توپخانه‌ای قرار گیرد.

 پس از سال‌ها تلاش سرانجام 21 اسفندماه 1363 اولین موشک ایران به کرکوک عراق شلیک شد. دومین موشک هم در بامداد 1364/12/23 به بانک 18 طبقه رافدین بغداد اصابت کرد و موشک بعدی در باشگاه افسران ارتش عراق در بغداد فرود آمد و حدود 200 نفر از فرماندهان عراقی را به هلاکت رساند.

روایت سردار زهدی از این اتفاق به این شکل است: «وقتی که بنا شد اولین موشک را خود برادران سپاه به سمت بغداد شلیک کنند، با هم به کرمانشاه رفتیم. مقدمات کار فراهم شد و باشگاه افسران بغداد را هدف گرفتیم. مرحوم شهید طهرانی مقدم پیشنهاد کرد اول دعای توسل بخوانیم و بعد از دعا به زبان فارسی با خدا صحبت کرد و گفت: «خدایا ما نمی‌خواهیم مردم عراق را بکشیم. ما می‌خواهیم نظامیان را از بین ببریم که هم ما و هم عراقی‌ها را می‌کُشند. خدایا این موشک را به باشگاه افسران بزن». موشک شلیک شد و همه پای رادیو نشستیم. پس از چند دقیقه رادیو بی‌بی‌سی اعلام کرد "یک موشک، باشگاه افسران بغداد را منهدم کرده و تعداد زیادی از افراد حاضر در آن کشته شده‌اند". من پیشانی شهید مقدم را بوسیدم و گفتم این به هدف خوردن موشک نتیجه اخلاص و پاکی تو بود».

پس از صدور فرمان تاریخ امام (ره) مبنی بر تشکیل نیروهای سه گانه سپاه پاسداران،‌ شهید طهرانی مقدم در سال 1364 به سِمت فرماندهی موشکی نیروی هوایی سپاه پاسداران منصوب شد. 

از 20 مرداد 1365 تا 10 دی 1365 بعد از عملیات والفجر 8 و قبل از کربلای 4، لیبیایی‌ها در همکاری موشکی با ایران کارشکنی کردند و ما توان جواب دادن به آنها را نداشتیم. جمهوری اسلامی ایران در 20 مرداد 1365، پالایشگاه نفتی الدوره عراق را مورد هدف قرار داد. در این مقطع پنج موشک شلیک شد؛ ولی به دلیل کارشکنی لیبیایی‌ها 35 روز توان پاسخ به حملات عراق را نداشتیم. لیبیایی‌ها 38 ایراد روی سکوی قطعات گذاشته بودند که سرانجام بعضی از قطعات همزمان با مذاکراتی از کره شمالی وارد شد.

 حسن طهرانی مقدم با پایان جنگ وارد تحقیقات و توسعه فعالیت‌های موشکی سپاه پاسداران شد و در سازمان جهاد خودکفایی سپاه به عنوان مسئول سازمان مشغول به کار شد، ساخت چند موشک در واحد موشکی سپاه تحت مدیریت او انجام شد و بدین خاطر برخی از همکارانش به او لقب پدر موشکی ایران دادند. امروز ایران اسلامی وجود زلزال‌ها، قدرها و سجیل‌ها را مدیون طهرانی مقدم‌هایی است که کشور را به درجه از قدرت رسانده‌اند تا جایی که برخی متحجرین منطقه‌ای، آمریکا و اسرائیل جمهوری اسلامی ایران را قدرتی جهانی می‌دانند.

  سردار حسن تهرانی‌مقدم تا روز آخر عمر نیز به عنوان مسئول این سازمان در ایجاد یک توان علمی و دانشی و تحقیقاتی بود و در روز شهادتش در تاریخ 21 آبان ماه 1390 در پادگان امیرالمومنین(ع) شهرستان ملارد در حالی که برای آزمایش نظامی، آماده می‌شد، بر اثر انفجار به یاران شهیدش  پیوست. در بخشی از وصیت نامه شهید طهرانی مقدم بر اقامه عزا برای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) تاکید شده است که :( هر وقت به یاد من افتادید برای شادیم یاد و ذکر اهل بیت (ع) و ذکر مصیبت آقا عبدااه و ائمه اطهار (ع) نمایید.) و در میان وسایل شخصی ایشان یک دستمال بود و خواسته بود در قبرشان قرار گیرد و نوشته بود (عنایت فرموده و این دستمال مشکی را در کفن بنده قرار دهید. )

خبر شهادت پدر موشکی ایران، چون موشک در دنیا مخابره شد. هر رسانه‌ای از دید خود نوشت، اما نبوغ و تخصص او از دید هیچ یک پوشیده نماند. روزنامه Guardian درباره شهيد تهرانی‌مقدم به نقل از سرلشكر مصطفی ايزدی نوشت: او از سال ۱۹۸۴ پيشگام ايجاد سيستم موشك‌های زمين به زمين ايران بوده است كه اين موضوع باعث وحشت قدرت‌های امپرياليستی و رژيم صهيونيستی شده است.

سايت World jewish daily (روزنامه یهودیان جهان) درباره حسن‌ طهرانی مقدم اظهار کرد: گزارش‌ها نشان می‌دهد كه حسن طهرانی مقدم يكی از بنيانگذاران توپخانه و واحدهای موشكی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جنگ ايران و عراق بوده و بيشترين كار و تلاش وی برای توسعه سلاح‌ها و موشك‌ها بوده است.